मेरी साथी कस्ती कस्ती, गुलाबकी कली जस्ती ।
भेट हुँदा गर्छिन असहज, गर्नुविदी छली मस्ती ।
कहिले मुटुभीत्र बस्छिन्, कहिले दिलका कन्दरामा
नगरन भन्दाभन्दै भैदिने्, उनी अलीकती सस्ती ।
जुनसरी मुहार उनको पुष्ट गाला रसिला चिल्ला
रिसाउँदा पनि हासी रहने, भेद सारो अली कस्ती ।
लाज बरु मलाई लाग्छ, उनको लज्जाहीनता उफ
छुट्याउनै सकिन मैले मात्र, भेटेको अली अस्ती ।
सौन्दर्य त अपार रैछ, मन पनि छ उदारचञ्चल
न लैजानु संगै आफ्ना, न त जानु छोडी बस्ती ।
गजलकार
Purna Bandhan
Tikapur NepalNow in
Copenhagen, Denmark
**** मेरी साथी कस्ती कस्ती ****
No comments:
Post a Comment