अलिकती मुस्कान यो,फ्याँकेर हेर्दैछु
हिजो भन्दा आज बढि,आँटेर हेर्दैछु
गण्डकिको छाल भित्र, पर्दैछ मछली
भोकाएकी ती बघिनि, ताकेर हेर्दैछु
के नै छ र असम्भव? सुत्र त्यो निकाले
पानी माथी आगोलाई, बालेर हेर्दैछु
शुन्यमा त अड्दोरै'छ ! पृथ्वी यो घुमेर
एक नाम्लो थाप्लो माथि, लादेर हेर्दैछु
मुटु बिना को बाँच्छ र ? प्राणी त एकै हो
गोही संग मेरो रुप, दाँजेर हेर्दैछु
हिजो भन्दा आज बढि,आँटेर हेर्दैछु
गण्डकिको छाल भित्र, पर्दैछ मछली
भोकाएकी ती बघिनि, ताकेर हेर्दैछु
के नै छ र असम्भव? सुत्र त्यो निकाले
पानी माथी आगोलाई, बालेर हेर्दैछु
शुन्यमा त अड्दोरै'छ ! पृथ्वी यो घुमेर
एक नाम्लो थाप्लो माथि, लादेर हेर्दैछु
मुटु बिना को बाँच्छ र ? प्राणी त एकै हो
गोही संग मेरो रुप, दाँजेर हेर्दैछु
गजलकार
रमेश बिमान
No comments:
Post a Comment