म पनि
प्रेम गर्थे
अगाढ
असिम
र अनन्त
मैले कहिल्यै प्रेमको गन्तव्य तोकिन
मेरो प्रेम
यहीसम्म पुगेर
टुंगिन्छ भनेर अकल लगाइन
अनु-
तिमि भन्थ्यौ-
प्रेमको अन्तिम गन्तव्य-
बिवाह हो
तर तिम्रो अड्कल गलत भो
हाम्रो प्रेमको गन्तव्य
विवाहमा पुगेर टुंगिएन
निश्चिन्त
विवाह भयो
बिहे भनेको त
झकिझकाउ शृंगार रहेछ
भयङ्कर लेनदेन रहेछ
बिहेपछिको-प्रथम रात
अर्थात
सबैले बुझेको सुहागरात
बुझेको नभनु
सुनेको सुहागरात
मैले पनि
यस्तै एउटा
सुहागरात भोगे
सुहागरात भनेको
मनसंगको प्रेम होइन रहेछ
यो रात
माया कम
बासना ज्यादा
हुँदो रहेछ
अनु
सुहागरातले
प्रशस्त पीडा दियो
निको नहुने चोट दियो
तिमी नै भन अनु
सुहागरातले दिएको चोट
के म भुल्न सकुँला र?
कवियत्री
स्वप्निल नीरव
पाल्पा नेपाल
हाल बुटवल ।
हाल बुटवल ।
*** सुहागरात ***
No comments:
Post a Comment